به گزارش گیل رسا از صومعه سرا،امروز شهرستان صومعه‌سرا، شاهد لحظاتی بود که شگفتی و احساسات را به‌هم آمیخت. مهدی عشوری، مدیر پاکدست و ایثارگر آموزش و پرورش این شهرستان، مثل همیشه با لبخندی آرام، بی‌هیچ نشانی از پایان، قدم به مدرسه استثنایی “امید فردا” گذاشت. او در کنار فرشتگان زمینی این مدرسه و معلمان فداکار، با همان سادگی و صمیمیتی که همیشه از او می‌شناختند، ساعات آخر مدیریت خود را گذراند. هیچ‌کس، حتی خودش هم نمی‌دانست که این حضور، معنایی فراتر از یک بازدید ساده خواهد داشت.
معلم‌ها و کادر مدرسه استثنایی، لحظاتی پس از خروج عشوری از مدرسه، با شنیدن خبر تودیع و معارفه نابهنگام او، مبهوت و شگفت‌زده شدند. بله، مهدی عشوری، مدیری که هیچ‌وقت به‌دنبال تشریفات و جلب توجه نبود، حتی از برنامه خداحافظی خود نیز بی‌اطلاع بود. چه وداعی صمیمانه‌تر از این‌که آخرین حضورش را در میان لبخندهای پاک و نگاه‌های پرمهر دانش‌آموزان و معلمانی تجربه کند که دعای خیرشان بی‌شک تا ابد همراه او خواهد بود.
مدیریتی که با خلوص نیت و عشق به خدمت آغاز شد، در سکوت و فروتنی به پایان رسید. مهدی عشوری، از فرزندان معزز شهیدان شهرستان صومعه‌سرا، در تمام این سال‌ها الگویی از سلامت اخلاق، پاکدستی و منش مدیریتی بی‌ریا بود. انتخاب او برای آخرین حضور در “امید فردا” نه تنها نشانه‌ای از عشق او به انسان‌های خاص این مرزوبوم است، بلکه پایانی درخور برای مدیری که ساده زندگی کرد و ساده اما پرعظمت از خدمت خداحافظی کرد.
کادر مدرسه استثنایی “امید فردا” با درک این حقیقت که عشوری خود نیز از این مراسم بی‌اطلاع بوده، بیش از پیش به ارزش انسانیت و فروتنی او پی بردند. در سال‌هایی که بسیاری در کشاکش قدرت و منزلت گم می‌شوند، او نشان داد که خلوص قلب و دعای فرشتگان، بزرگ‌ترین سرمایه انسان است.
بی‌شک، یاد و نام مهدی عشوری، با خاطره آخرین لحظات حضورش، لبخند کودکان خاص و نگاه‌های تحسین‌آمیز معلمانی که بی‌منت در کنارشان ایستاد، تا ابد در خاطر این شهرستان زنده خواهد ماند. شاید همین بی‌خبری، معنای واقعی خدمت بی‌ریا را بهتر از هر چیز دیگری بازگو می‌کند.
آقای عشوری! دعای خیر “امید فردا” بدرقه راهتان باد.
ثبت دیدگاه