مهمان‌نوازی عراقی‌ها در اربعین حسینی؛ عزت زائران، پیام استقامت به دشمنان

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی گیل رسا،اربعین که می‌رسد، انگار زمین و زمان مسیر خود را عوض می‌کند. مرزها کم‌رنگ و زبان‌ها بی‌معنا می‌شوند؛ تنها زبانی که کار می‌کند، زبان محبت است و تنها ارزشی که همه را بر سر یک سفره می‌نشاند، نام “حسین” است. امسال هم وقتی کاروان‌های عاشقی از ایران راه افتادند، جاده‌های عراق با لبخند و آغوش باز میزبانشان شدند.

صدای پای زائران که در کوچه و خیابان‌های شهرهای کربلا، نجف، حله و کاظمین می‌پیچید، ساکنان این دیار را به تکاپو می‌انداخت. در هر موکب، پیرمردی با قامتی خمیده اما دلی برافروخته، با استکان چای عراقی یا قوری قهوه‌اش منتظر بود. کودکانی که با دستان کوچشان خرما یا لیوان آب خنک تعارف می‌کردند، لبخندهایی داشتند که انگار سال‌ها برای این لحظه تمرین کرده‌اند.

عراقی‌ها فقط میزبان نبودند، خود را خادم می‌دانستند؛ گاهی غرور ما را به چالش می‌کشیدند وقتی که اصرار می‌کردند: «این جا صاحب‌خانه ماییم، شما میهمان حسینید.» کف جاده را می‌شستند، گرد و خاک از کفش‌هایمان می‌گرفتند، حتی گاهی از میان ازدحام، با دستانشان برای زائران ایرانی سایه می‌ساختند تا از آفتاب سوزان در امان باشند.

امسال، حضور پرشور مردم ایران در اربعین، نه تنها رنگ و بوی ویژه‌ای به مراسم داد، بلکه پیامی صریح برای بدخواهان بود: که راه حسین را نمی‌توان بست، حتی اگر تمام دنیا در برابرش بایستند. میلیون‌ها زائر، با پای پیاده، گام به گام و قطره‌قطره عرق بر پیشانی، ثابت کردند عشق حسینی نه یک رسم که یک عهد ابدی است.

در طول مسیر، گفت‌وگوها گواه این پیوند ناگسستنی بود. یکی از خادمان جوان عراقی می‌گفت: «هر سال که ایرانی‌ها می‌آیند، ما احساس می‌کنیم برادران حقیقی‌مان را در آغوش می‌گیریم. دشمنان می‌خواهند میان ما فاصله بیندازند، اما ما هر سال نزدیک‌تر می‌شویم.»

چهارده قرن از عاشورا گذشته، اما در نجواهای زائران و اشک‌های ساکنان مسیر، همان پیام عاشورا جاری است: که این پرچم بر زمین نخواهد افتاد. اربعین، جاده‌ای است که از قلب‌ها می‌گذرد نه از نقشه‌ها، و در این مسیر، عراقی‌ها درس میهمان‌نوازی را به بلندای تاریخ ثبت کرده‌اند.

وقتی کاروان‌ها به کربلا می‌رسیدند، نگاه‌ها به گنبد طلایی سیدالشهدا(ع) گره می‌خورد و دستان خادمان، بی‌وقفه بسته‌های غذا و آب میان مردم تقسیم می‌کرد. آن لحظه‌ها، تصویری ماندگار از این حقیقت بود که حسین(ع) هنوز دل‌ها را فرماندهی می‌کند و راهش بی‌انتهاست.

اربعین، امسال هم سندی بود که میان ایران و عراق پیمانی ناگسستنی در سایه عشق به حسین(ع) جاری است؛ پیمانی که با هر قدم زائر، محکم‌تر و با هر اشک، عمیق‌تر می‌شود.