به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «گیل رسا»،این روزها بوی عطر غدیر، در هر محله و خیابانی پیچیده است. نزدیکترین عید به قلب اهل ایمان، عیدی که نامش با ولایت و امامت گره خورده و رویدادی که تاریخ اسلام را ورق زد. عید بزرگ غدیر، یک بار دیگر بهانه‌ای شده تا مردم ایران زمین، از هر قشر و طبقه، فارغ از رسوم و تفاوت‌ها، گرد هم آیند و سفره‌ای به پهنای دل و ایمان بگسترانند.
پویش «اطعام غدیر» امسال هم مثل همیشه اما خودجوش‌تر و مردمی‌تر از سال‌های گذشته، حال و هوای شهرها و روستاها را تغییر داده است. گروه‌های مردمی، هیئات، مساجد، کسبه بازار و حتی خانه‌های ساده، همه آماده‌اند تا سنت اطعام غدیر را، که در روایات فضیلت‌های بی‌شماری برایش برشمرده‌اند، با شکوهی مثال‌زدنی اجرا کنند.
هر جا که می‌روی، صدای همدلی و نیت پاک شنیده می‌شود؛ یکی از مالش می‌گذرد، دیگری از زمانش، آن یکی سفره‌اش را می‌گستراند و این یکی اشک شوق می‌ریزد و می‌گوید: «عید غدیر، عید ماست؛ روز پایداری بر ولایت. روزی که باید غبار غفلت را از چهره عید بزرگ شیعه بشوییم و پاس بداریمش، همان‌طور که برای عاشورا دلسوخته‌تر از همیشه می‌گرییم و مراسم می‌گیریم.»
وقتی سخن از اطعام غدیر می‌شود، پای ایمان و اعتقاد وسط است؛ اعتقادی به بزرگداشت لحظه‌ای که پیامبر صلی‌الله علیه و آله، در میان داغی بی‌کران صحرای غدیر، دست علی علیه‌السلام را بالا برد و فرمود: «من کنت مولاه فهذا علی مولاه.» و این شعار نه تنها ورد زبان تاریخ، که نقشه راه نسل‌های عاشق ولایت شد.
و حالا همین مردم، که سال‌هاست در میدان‌های واقعی و معنوی پای کار مانده‌اند، نذر کرده‌اند غدیر را زنده نگه دارند. عید غدیر برایشان فقط یک مناسبت نیست؛ می‌خواهند همان‌طور که شور و عظمت عاشورا زبانزد دنیاست، غدیر هم به جشن یکدلی و شکوه تبدیل شود.
امسال، باشکوه‌تر از پیش، نفس به نفس، خشت به خشت محله‌ها عطر ولایت گرفته است؛ در دل هر سفره، ردّ دعای مادران، شور کودکان و برکت کار خیر جمع شده. مراسم اطعام از افطار تا شام، در مساجد و میدان‌ها و حتی منازل، جاری است. برخی قصه سفره‌شان را در شبکه‌های اجتماعی روایت می‌کنند و بعضی بی‌ادعا، گوشه‌ای نذری می‌پزند و دل می‌دهند به زمزمه «الحمدلله الذی جعلنا من المتمسکین بولایه امیرالمؤمنین.»
این پویش جمعی، فقط غذادادن نیست؛ تمرین مهربانی است، تمرین وفاداری به ادامه راه ولایت. مردم می‌خواهند عید غدیر را به تقویم دل‌ها برگردانند، تا سنت اطعام و جشن ولایت، فراموش نشود و از شکوه عاشورا کم نیاورد. شاید فرداها فرزندان همین مردمان با افتخار بگویند که غدیر را با دست‌هایشان زنده نگه داشتند.
در روز عید غدیر، اطعام سفره‌ای است برای تمام نیازمندان، همسایه‌ها، غریبه‌ها؛ حتی برای دل‌هایی که شاید سالیانی بی‌خبر از مهربانی بوده‌اند. و هر کس از راه برسد، سهمی از نور ولایت می‌برد. عید غدیر، عید دست‌گیری است، عید دل‌بستگی به مولا، عید مهربانی به قامت یک امت.
ثبت دیدگاه