به گزارش گیل رسا از صومعه سرا،روزهای خاص گاهی از میان روزمرگیها سر برمیآورند، مثل حضوری که به دلها گرما میبخشد و به نگاهها جلوهای جدید میدهد.
در روزی به یادماندنی، دکتر سعید رحمتزاده، نماینده خوشقلب و مردمی صومعهسرا، با قدمهای استوار و همراه با لبخندی که نشان از صداقت و مهر داشت، مهمان مدرسه استثنایی «امید فردا» شد. این مدرسه که مأمن فرزندان خاص و عزیز جامعه است، در همین نام سادهاش، هزار آرزو و رویای روشن را نهفته دارد.
حضور نماینده، ساده نبود؛ صمیمی بود. صمیمیتی که نمیشد در کلمات سادهاش گنجاند، بلکه باید آن را در نگاه گرم، دستهای همراه، و صدای پر از انرژی که خطاب به کادر مدرسه و دانشآموزان شنیده میشد، حس کرد. او به مدرسه نیامده بود که فقط دیده شود؛ آمده بود تا گوش دل بسپارد، تا دردها شنیده شود و وعدههایی برای روزهای روشنتر داده شود.
از لحظهای که دکتر رحمتزاده وارد شد، فضای مدرسه رنگ دیگری به خود گرفت. نگاه دانشآموزان، پر از کنجکاوی و امید، نظارهگر کسی بود که آمده بود برای دلگرمی، برای گرهگشایی، برای اینکه بگوید: «شما تنها نیستید، فردایی بهتر از امروز در انتظار است.
در جمع صمیمی که میان کادر مدرسه امید فردا شکل گرفت، همان حس ساده و بیآلایش انسانی جریان داشت؛ سخنان نماینده، چراغی امید و انگیزه را در دل کادر آموزشی روشن کرد. او از توسعه و پیشرفت مدرسه سخن گفت و وعده داد که در مسیر توانمندسازی این عزیزان، هر قدمی که لازم باشد، برداشته شود.
دانشآموزان استثنایی این مدرسه، نه فقط فرزندان جامعه، که سرمایههای ارزشمند هستند؛ سرمایههایی که با حضور دلسوزانه کسانی همچون دکتر رحمتزاده، حس دیده شدن و اهمیت پیدا میکنند.
لحظه خداحافظی، لبخندها روی صورت همه نشسته بود؛ کادر آموزشی، دانشآموزان و حتی نماینده مجلس. امروز فقط یک دیدار نبود، بلکه جرقهای برای امیدهای بلندتر، آرزوهای دورتر، و قلبهایی روشنتر بود. مدرسه امید فردا، حالا نه فقط یادگاری از یک نام، بلکه نشانی از مهمانی بود که امیدی تازه در دلها دمید.
ثبت دیدگاه